5.12.2012

Ben Hiç Zarif Olamadım Onun Gibi

Zuhal Olcay hep ne kadar cool bir kadındı, hep ne kadar kırılgandı, hep zarifti. Hani bir yere girse kimse sanki onu azarlayamazdı, kötü bir söz söyleyemezdi, hani öylesine bir narinlik… “Yalnızlığım” gibi bir şarkı sadece ona yakışırdı sanki. Hiç sevemediğim Cezmi Ersöz’ün onunla ilgili bir yazısı vardı, nasıl güzeldi o yazı hakkını yememek lazım. Nasıl da anlatmıştı onu öyle; o kadar düzgün, o kadar doğru. Ben hep ona benzemek istemiştim bir yandan ama insanın içinde olmayınca olmuyor işte. Demiş ya Sezen Aksu “kendini seçemiyorsun” diye. 


Annemi hep ona benzetirlerdi, beni bir türlü benzetemediler. 



Her yerde bulunan diğer versiyonuna rağmen inatla İhanet albümündeki orijinal bu kaydını seviyorum ben. İlk göz ağrım...

8 yorum:

  1. Tamam zarif ama böyle bir nemrut suratlılık böyle bir buzdolabı havası da hakim hani , kabul edelim şimdi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cool işte, hani Zuhal'e gidip de "ne sevimli kadın yeaa çıtı pıtı falan demezsin" mesela. Ben de öle olcam, büyüyünce Zuhal olcay olcam :)

      Sil
  2. bi de o havada lale mansur var sanırım.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zaten birbirlerine de benziyorlar ama Lale Mansur'un en azından neşeli ifadeleri var :)

      Sil
  3. böyle kadınlar nerede geziyorlar amirim?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle kadınlar yeryüzünde çok az varlar, sorun o.

      Sil
  4. benımde annemı hulya kocyıgıte benzetıp anneme okadar benzemem ragmen benı esma sultana benzetmelerı uhuhuh :) saaka oda guzel ya :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel canım, beni de selma güneri'ye benzetiyorlar mesela. Ama bir Zuhal havası bambaşka kesinlikle.

      Sil