3.08.2012

Jai Guru Devaaa OMMMM



İlk girdiğim derste, üstümü çıkarıp eve giderken tek bir şey geçirdim içimden “Anladım yoga ve ben farklı dünyaların insanıyız”. Çünkü ben vücudumu inanılmaz esneteceğim, dayanıklılığımı arttıracağım, bir Madonna-bir yoda olacağım, bir haftaya kalmaz Astavakrasana (sekiz açı duruşuymuş efendim) yapacağım derken şu hareketi bile zor yaptım. Tabi insanın morali oldukça bozuluyor.

Onu geçtim yoga sadece bacaklarımı esneteyim, vücudumu geliştireyim sporu değil düşünceleri, hayata bakış açısını değiştiren, vücutla düşüncelerin gelişimini sağlayan bir disiplin olduğundan olaya tamamen adapte olmayı gerektiriyor. Hani spor amaçlı gidip “Şimdi içinizden tekrarlayalım: İçimdeki gücü hissediyorum, içimdeki gücü seviyorum” tarzı şeylerle karşılaşınca insan bir garipsiyor. Tekrarlıyım derken moda giremiyorsun, gülesin geliyor, çok da yadırgadım acıkası, şimdi yalan söyleyemeyeceğim.

Ben böyle tuhaf hissiyatlar içerisinde eve girip de “ya anne olaya bak ahahah” falan derken annem ve babamın yoganın zaten buna benzer bir şey olduğunu, içimdeki karmaşık duyguları ancak bu şekilde dizginleyebileceğimi, o bize dedirttikleri şeylerin de bir zaman sonra daha mantıklı geleceğini, hareketleri haldur huldur değil hissederek yapmam gerektiğini falan duyunca bir tuhaf oldum. Acaba onlar benim gerçek anne ve babam olmayabilirler mi? Dedim.

Tüm bu şüphelerimi bir yana bıraktım ve yogaya devam etme kararı aldım. Dedim “Sen mi büyüksün ben mi?!” Şimdi işten vakit bulduğum sürece yogaya gitmeyi planlıyorum ama şu denge problemimi bir çözemedim. Bunun için anne kişisinden yardım almam gerekiyor, sanırım dururken tüm hatlarımın düz, başımın fazla eğik ya da kalkık olmaması gerekiyormuş, öyle bir şeyler yani, çözmem lazım.

Ayrıyetten yapılan yoga ortamının havuz kenarında kenarda gördüğünüz fotoğraftakine benzer bir yer olması, akşam ve dolunay eşliğinde yapılması da çok otantik oldu. İstanbul’da işten çıkınca böyle bir ortam yakalayacak çok bir yer olacağını sanmıyordum açıkçası. Bari yazken böyle açık havada yapabiliyorken doyasıya yapayım dedim ben de.

Eyyy insanlarrr sözüm olsun, bu yogayı hayatımın içinde bir yerlere sokup, o “hocam çok güzel bir ders oldu” deyip hocayı alkışlayan kadından daha sevgi dolu olacağım. İşte bu bloğa da yazıyorum :)
Yok o kadar olamam da, bu yoğunlukta bir yerden başlasak kardır herhalde, umarım. Her neyse…
Ne diyelim May the force be with you!

13 yorum:

  1. asdhbsbdjdh

    "şu" hareket dediğin harekete bayıldım.
    yoga beni güldürüyor.
    çok sağlıklı biliyorum ama.
    cidden güldürüyor.
    bence bu yüzden bile insana iyi geliyordur :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. memento moriciğim, ya aslında yoga gerçekten gülünecek bir şey değil ilk başta yadırgarsın da sonrasında alışılır diye tahmin ediyorum.

      Ama beni hareketleri yaparken izlersen gülebilirsin bak ona garanti veriyorum :))) Dur daha ilk derslerim, ilerleyen zamanlarda çok profesyonel olacağım hissediyorum... :)

      Sil
    2. kesinlikle bence de öyledir. yani komik olmadığına eminim ama ne bileyim.
      ebru şallının pilates yapmasına da gülüyorum.
      siportik faaliyetlere karşı bir zaafım var herhalde. gülüyorum.
      tedavi olmam lazım :D

      seni hareketleri yaparken izlesem gülerim ama ben de sana katılırım. asıl sen bana bakıp gülersin.

      birlikte gülüşürüz asdhjhdg :D

      Sil
    3. olabilir, zaten ilk geldiğini düşündüğüm bir kadınla hareketleri yapamadığımızı fark edip bir gülüştük, herkes de profesyonel değil yani :)

      Sil
  2. gelicem yine bu yazına.
    çok sevindim.

    auum.
    :)

    2 tane mimin var.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Deep bekliyorum gel,
      mim mi yahu yine birikti bir evvelkiler var, hepsini toptan mı yazsam acaba?

      Sil
  3. iş çıkışı yoga mı.. kalsın :D bahsettiğin ortam güzel olsa da yoga moga bayıyor ya insanı. benim bir arkadaş var. uyuyakalmıştı yoga'da :D en azından kız moda girmeyi başarmış :p

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. zihinnn sen de mi?

      herkes yogaya ne kadar karşıymış yahu, yok o kadar değil.
      Bence iş çıkışı, işle alakasız ne kadar eylem yaparsan o kadar iyi.

      Sil
    2. Valla kendi açımdan söyliim, mesai bitiminde ben de bitmiş oluyorum :D Bütün gün koltukta otur otur. Pc önünde.. Her yanı tutuluyor insanın. Bir de öyle otantik hareketler iyi gelmez benim yaşlı bedenime :p

      Sil
  4. haha :) gamzecim şahane bi'şeye başlamışsın! yoga her şeyden arınmak için ya zaten, hele ki şu zamanda tam benlik bi'şey aslında. ben yapamıyorum sen yap. at içindeki tüm negatifliği. hani yoga teyzelerin bi'de sinirleri alınmış gibi oluyo ya, bi sukunet bi gülümseme hem bi kadife ses. hahaha :) hadi bakalım May the force be with you! yeea! :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ay kuulumsucuğum aynen öyle. Kadife ses, huzur dolu gülümsemeler... Yakında blogumun tepesinde oturan bir buda heykelciği bulunabilir mesela :) "Neden nefret doluyuz" başlıklı yazılar yazılabilir buraya :)

      Sil
  5. heeey bırakma sakın yogayı sakın.
    bu dünyada yapılabilecek en güzel şeylerden biridir.
    zamanla görcen faydasını düzenli yaparsan.
    bence dünyada 3 şey var.
    yoga dans masaj.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. masaj!
      Deep, çocukken gıdıklanıp durduğum, nefret ettiğim şu masaj olayına öyle ihtiyacım var ki

      Sanırım giderek yaşlanıyorum :/

      Sil