Edepsiz Sarkı Dedigin...

Yeni makyaj stilim bu, en azından taksime bi iki kere gittiğimde bu şekle yakın gezdim. Ama bu kadar asi gözüktüğümü sanmıyorum, sigaram yoktu belki de ondan. Bir de malum dekolte.

Her neyse

Deliler gibi kasıp Zeki Demirkubuz’u çekiştirdiğim yazı en az okunanlarıma girmiş, çok kırıldım.

Köşeye En çok okunanlar değil de en az okunan yazılarımı koyup başına da “Neden okumuyorsunuz ki bunları, niye sevmediniz ama?!” koyacağım. Ne okunuyor, ne tutuyor günümüz medyasında bilmediğim gibi blog dünyasında da bilmiyorum. Şu an Everything I Do ya aslında klip bile çekmeyecek şarkıyı sadece B bölümü şarkısı diye tasarlayan ve böyle kült bir şarkı olmasına çok şaşıran Bryan Adams gibi hissediyorum kendimi ki benimki bunun tam tersi bir durum.

Sivil polisi adliye sarayında azarlayıp, işlerimi halletmemin üzerinden bir hafta geçmesi esnasında iş yerinde de benden nefret edenlerin sayısını da arttırdığımı düşünüyordum. Öyle bir lanettim yani, hani Volkan Konak bir şarkıda bir şiir okuyor ya “öyle lanetttt, öyle bişi” bişi diyor, belki de nalet diyor bilemiyorum, heh aynen öyle lanettim. Yine de benden nefret etmediler hala konuşuyorlar, ben olsam ben bile benden nefret ederim.

Hatta bi ara “Ben burada kendi bokumla kavga ediyorum sen neden araya giriyorsun ki?!” diyesim vardı insanlara o kadar kötü.

Neyse hormonal olarak bugünleri de atlattığımı düşünüyorum. Kadın olmak gerçekten kötü… Hormonal hede hödölerin var, her birisi ayrı dert. Bir de iş yerinde ayrı stres, sınava girip ders çalışmaya yeni başlamak ayrı dert, sanırım biraz üst üste geldi. Klasik bunlar altlı üstlü gelmiyorlar ki şekerim, hep üste hep üst üste…

Bugün gayet mükemmel başladığım diyetimi, akşam bir kornet, 5 adet zeytinyağlı gevrek, 2 tane bisküvi ve şu an yediğim Maraş usülü dondrumayla mahvetmiş bulunuyorum. Ay hem lanet hem şişko olacağım çok feci. Yeme düzenim bile mahvoldu, daha doğrusu hep yeme şeklinde bir düzene girdi. Tanrı’m bana yarım et!

Bi iki mimim var, yemin ediyorum cevaplayasım yok, kim okuyacak diyorum yaa enteresan cevaplarım da yok ki. He yeni bi iki şarkı dinledim geçen Zihnin Arka Sokakları’nın bana yolladığı mime onu yazıyım aklıma geldi. Unutmayayım da.

Şu an gerçekten içim bayıldı ayyy o ne tatlı dondurmaymış öyle ayy bir bulantı geldi.

Her neyse. Eş zamanlı yazı yazmanın da güzelliği, iç dünyama birebir eşlik ediyorsunuz.

Bugün arkadaşımın sahnesine de tipimin kayık, moralimin düşük ve mevcut karın ağrılarım olması nedeniyle gidemememin de bana artı bir buhran verdiği bir gerçek, ancak ne yazık ki bu aralar kendimi yormamam ve sınava konsantre bir şekilde devam etmem gerekiyor. Bir başka arkadaşımın da Sixpence None The Richer konserine gitmesi de daha bir ayrı konu. Hatta konserin varlığını ben haber ettim kendisine ancak hadi beraber gidelim teklifine red cevabı vermek zorunda kaldım :/

Hayat bir bana mı acımasız?

Daha yıkanma temizlenme ve saç şekillendirme gibi hayati meselelere gireceğim. Hatta aklımda anlatmam gereken bir konu vardı ama gerçekten üşeniyorum.

Ancak yazım çok verimsiz olsun istemiyorum, herkes okuduğunda “aa” falan diyeceği bir şey öğrensin istiyorum ki bu bu akşamki Sixpence konseri değil, ne yazık ki onun için geç kaldınız. Sizinle paylaşacağım şey de yeni değil de hala bilmeyen varsa eksik kalmasın o da öğrensin. Bu şarkı orjinalde Bridget Bardot söylesin diye yapılmış ama Bardot yorumu gerçekten kesinlikle bu kadar iyi değil. Herkes sevgilisini falan çağırsın da gariban gariban tek başına dinlemesin şarkıyı, bu ayrı tavsiyemdir. Yıllarca telefon müziğim kullanmıştım bunu, hey gidi, edepsiz bir insanım muntazaman.