Aynadaki Suretini Degistir!

İçim öyle hüzünlü ki bugün, her şey öyle yanlış ki! Pozitif olmak bir erdemse eğer bana hiç uğramamış yalnız bırakmış beni. Tüm dünyayı… Fakirleri kendi haline bırakmış, çocukları tek başına, yaşlıları çaresiz, insanları vicdansız kılmış.

Ben bakmam 3. Sayfa haberlerine. Böyle bakmadıkça sanki var olmuyorlarmış gibi. Sanki açlıktan insanlar ölmüyormuş, insanlar sefaletten bıkıp intihar etmiyorlarmış gibi. Bakmıyorum hiç okumuyorum haberleri.  Sanki dünya böyle daha pembe olacakmış gibi, sanki dünyanın bir rengi olabilirmiş gibi. Sanatçılar yakılmıyormuş, savaştan insanlar ölmüyorlarmış gibi…

Hayat insanlara “Tanrı yardımcıları olsun” demeyi öğretmiş, sanki kendileri hiç yardım edemeyecekmiş gibi, Tanrının belki de yardım için edebilmeleri için onları yeterli kıldıklarını düşünemezmiş gibi. Kendileri hiç yardım edemezmiş gibi. Sanki ilahi bir gücün zaman zaman dünyaya inip kötülükleri süpürdüğü görülmüş gibi…  

John Lennon “Imagine”i yazarken sanki sadece hayal kur, otur, hiçbir şey yapma diye algılıyor ya bazıları. Hiçbir şey yapmayıp birilerinden yardımcı olmalarını beklemek tek çözümmüş gibi.

Ben okumam 3. Sayfa haberlerini. Ben okumadıkça var olmuyorlarmış gibi.

Çünkü okumak harekete geçmedikçe anlamsızdır. Okumak eğer vicdanımıza dokunmuyorsa nafiledir. “Ben de bir şeyler yapmalıyım!” diye motive etmiyorsa sizi ne gereği vardır ki okumanın; bilmenin ne gereği vardır?

Eğer siz de harekete geçmiyorsanız, Tanrı yardımcıları olsun diyorsanız, siz de kapayın gazetenizi. Girmeyin internet sayfalarına, sosyal paylaşımlara mesajlarını atmayın, bilmeyin, boşuna ağrıtmayın başınızı, vicdanınıza boşuna yüklenmeyin…

Ya da sadece harekete geçin. Haberlerde sonu hüsranla biten öykülere üzülmek yerine, hüsranı mutlu sona çevirmek için harekete geçin.

Kim bilir; birinin kötü kaderini değiştirmek belki de sizin elinizdedir.