Protesto Ediyorum!!

Ne kadar uzun zaman olmuş Pulp dinlemeyeli. Zaten baya da eski bir grup, yeni bir albüm çıkardılar mı bunlar diye bakarken Türkiye’ye geliyorlarmış onu öğrendim bugün.  Hem de yeterlilik sınavımın olduğu hafta ne hoş, zaten Red Hot Chili Peppers konseri de en yakın arkadaşlarımdan birinin düğününe denk geliyor. Yani konserler açısından tamamen kapak olmuş durumda bu yıl bana. “Ne kapağı Vogue kapağı” hahaha iğrencim.

Dinlenilecek olan şarkımız da bu :

Öff kendimi asasım var gerçekten, hayat bana acımasız again.  

Bloglarda bir olay var ya arkadaşlarına isim takıyorsun çok hoşuma gitti ve daha önce kendisinden bir ton bahsettiğim arkadaşıma burdan öfervesan ismiyle bahsetmeye karar verdim, sizin için önemli bir bilgi. Bir de ondan bahsettiğim zaman mutlu oluyor kendisi, bak yine benden ilham almışsın, ilham perinim diyor. Erkekten peri mi olur yahu? Neyse.

Ay şimdi ona bu haberi vereceğim, bilmiyor muydun asıl o değil şu var, şöyle möyle bir sürü bıdı bıdı edip duracak, kendisi pek bir ukaladır da. Demeyeceğim o nedenle. Oysaki kendisine Sixpence konseri haberini vermiş ulu bir insanım ben burada. Navar yani?

Bir hafta boyunca yıkanmamak, ama kirlenmemek istiyorum. Yıkanmaya bile üşeniyorum değil ders çalışmak.

Kırk saat yazdığım yazımın asıl konusu aslında sınavlar olacaktı. Hayat bir sınavdan ibaret arkadaşlar. Her yaşadığımız olay bizi sınıyor bla bla bla. Hay ben bu sınavların… Gerçekten sevmiyorum yaa yetti artık bitsinler, daha devam etmesinler istiyorum. Yaşım 30’a doğru giderek yaklaşırken ben hala sınavlara giren bir tipim, neden böyle bilmiyorum. Umarım bu girdiğim son sınav olur.

Oysaki sınavsız da ilerleyen, kendine bir kariyer yapan insanlar mevcut. Ben neden böyle bir yol seçtim bilmiyorum. Bir daha dünyaya gelirsem “hacı bunların hangisinde alaylı yükseliyorsun rica etsem söyler misin?” deyip ona göre meslek seçeceğim.

Hani –bizim zamanımızdaki tabiriyle- ÖSS’ye gidince bitecekti tüm bunlar? İyi bir yere gir sonrası gelecekti, rahatlayacaktım? Yeterince “iyi” değilmiş demek ki.

Nihat Sırdar her cuma bir şeyleri protesto ettirir ya programında, ben de sınavları protesto ediyorum.

İşten çıkıp, tüm gün evde kitap okuyup, sezon sezon diziler izleyip,  arşivdeki filmlerimi bitirip sonra uyumak istiyorum ve bu dualarım ciddiye alınır da işsiz kalırım diye de korkuyorum. Bunlar ütopik istekler, temel bir kaynağı yok.

Bugünkü yazımın çok bir bütünlüğü falan olmadı farkındayım. 

Aslında bu bloğu açarken bir amacım da film kahramanları analizi yapmaktı. Sonra bir film karakterini anlatmamın filmi izlemeyenler için hiçbir şey ifade etmeyeceğini düşündüğüm için bu planımdan vazgeçtim. Ancak yine de bir sonraki yazımda Scarlett O’Hara’yı inceleyeceğim, kadının derdi neymiş bu sefer onu yazacağım.

O zamana kadar bu hödeye bir göz ayıp, Gone With The Wind’ı izleyin.

Umarım bir sonraki yazıma kadar hayatımızda bir şeyler değişmiş olur, şarkıdaki gibi ama, olumlu yani, daha da olumlusu hatta, kalıcı olarak. Bilemedim. Si ya.